LOWRD

Loellie

Weszła do karczmy, wpuszczając za sobą podmuch zimowego wiatru. Rozejrzała się po zebranych w karczmie, i ściągnęła swój kaptur, odsłaniając twarz. Jej szkarłatne oczy zabłysły, lecz szybko zaczęły spoglądać w ziemię. Nikogo nie znała, tylko kobietę w przedziwnej masce, dlatego skinęła głową w jej stronę. Następnie udała się w kąt sali by tam zaszyć się i nikomu nie przeszkadzać.

Xain

- Dobrze ci radzę, drogi panie. Z tego nie ma co żartować. Maski to banda świetnych skrytobójców, a swe maski traktują jak świętość.
Wiedziała co mówi, i to z własnego doświadczenia.
- Wybacz, ale muszę już wyjść.
I bezceremonialnie wyszła, nawet nie trzaskając drzwiami.

Neene

Piła w ciszy, zerkając tylko na ludzi. Miała na prawdę zły humor... Dostała wczoraj taki ochrzan, właściwie nie wiadomo za co. Zadanie podobno też wykonała nie tak. O co im chodzi?! Przecież, przy jej zdolnościach, tak sam wyuczonych co rasowych była jedną z najlepszych... Tylko tutaj obecna panienka Loellie mogłaby się z nią równać, jeśli by nie powiedzieć, że jest od niej lepsza.
Widziała akcję z peruką Xain. Że też Savi się od razu nie skapną! Przecież to było banalne. A po co te próby? Bo idiotka podpadła jednemu z naszych. Miała szczęście, że to był początkujący, bo by to się mogło skończyć postawieniem, przed Sadem Maskowym. Dość nieprzyjemna sprawa...
Teraz Savi siedział sam. Loellie też tutaj była. Podejść do kogoś? Porozmawiać? Chce jej się?
Upiła łyk ze szklanicy.
Podejść? Nie podejść? Podejść...?
Kolejny łyk.
Podejść...? Chyba już nie będzie w stanie samej stanąć na nogach. Upiła kolejny łyk.

Loellie

Swoimi czerwonymi oczami bacznie obserwowała wszystkich w karczmie. Odruchowo chciała poprawić maskę, lecz w połowie drogi przypomniała sobie, że jej nie ma. Przecież nosiła ją tylko przy zleceniach. Czyli prawie zawsze, gdy była sama. W towarzystwie była zmuszona ją zostawić w domu- czyli lesie. Bez maski czuła się... jakoś nago. Dziwnie. No nic, dopóki tu jestem, muszę to znosić - pomyślała i oparła się o oparcie krzesła. Zastanawiała się, czy coś zamówić....

Neene

Maska. Maska, maska, maska... Właściwie po co jej maska? Loellie jej nie ma... A Nee w sumie już jedna na twarzy ma. Po co się kryć? I tak ciągle ma wrażenie, że już wszyscy wiedzą o jej tożsamości...
Dopiła to co znajdowało się w szklance i podniosła się z krzesła. Zachwiała się lekko, ale nie upadła, zamiast tego zakrzyknęła:
-Patrzcie ludzie! Panienka Maska, zaraz wam pokaże, od czego wziął się jej przydomek!
Postawiła krok do przodu i znów się zachwiała. Zaplątała się we własnych nogach i prawie upadła. Ale to wciąż prawie. Na szczęście miała w ręce swoją laskę. Podparła się o nią mocno i sięgnęła ręką by zdjąć z twarzy swoją maskę i pokazać światu co się pod nią znajduje. Pokazać po raz drugi...

Loellie

O tożsamości Loellie nikt nie wiedział, więc nie mogła pozwoli na rozpoznanie. Gdyby zareagowała, mogłoby to się wydawać dziwne. Westchnęła więc, i bardzo szybko, niczym nocna mara pojawiła się przy ladzie, niby by zamówić
- Wino proszę - powiedziała, dając karczmarzowi należność. Wracając natomiast, prawie niezauważalnie uderzyła Neene w kostki, powodując jej przewrócenie się.
- Panienko Masko - wysyczała wręcz, bardzo cicho - Myślę, że powinna panienka odpocząć. Ledwo trzyma się panienka na nogach....

Neene

Przewróciła się. Nawet nie poczuła tego uderzenia w kostkę. Na szczęście maska jej nie spadła. Nic dziwnego, w końcu od dnia gdy jej spadła podczas walki, zawsze miała ją dokładnie przywiązaną tasiemką schowaną wśród włosów.
Jednak nie tyczyło się to cylindra. Ten, bowiem potoczył się daleko od głowy dziewczyny, ukazując kocie - tak kocie - uszy!
Nee w jednej chwili otrzeźwiała. Położyła natychmiast po sobie uszy mając nadzieję, że ani Savi, ani Loellie, ani karczmarz tego nie zauważyli. Szybko pobiegła po cylinder i nałożyła go na głowę, nawet nie myśląc, co by było gdyby ktoś to jednak zauważył.
Za kogo by ją wtedy wzięli ludzie? Owszem, wiedziała, że uchodzi za kompletną - i to groźną - wariatkę, w gruncie rzeczy miłą, lecz dalej wariatkę. Ale gdyby wiedzieli że po części jest kotem, to... To... To zbyt okropne, żeby jej mała główka mogła się zmusić do pomyślenia tego.
To uważaliby ją za słodką...

Loellie

Dziewczę prychnęło i ruszyło w stronę swojego kąta. Prawda, nie spodziewała się, tego, co ona ukrywała pod cylindrem. Nawet jej to pasowało... niezwykła zręczność i przebiegłość Nee nareszcie miały jakiekolwiek wytłumaczenie.

Ona nie pamiętała, kim jest, ale na pewno nie była kotem. Usiadła na krześle i powoli sączyła swoje wino, nadal patrząc na wszystko i wszystkich w karczmie.

Xain

Wchodzi powolutku, znów z blond peruką na głowie. Ma na sobie też wielki, brązowy, stary płaszcz. Twarz zasłania jej maska, jednak nie taka wyszukana jak maski należące do stowarzyszenia: ma na głowie prostą, czarną, grubą wstążkę z otworami na oczy. Nawet karczmarz jej nie poznał, a skoro on jej nie poznał, to nikt nie pozna. Usiadła w kącie sali i zaczęła bawić się końcem rękawa. Tak na prawdę obserwowała każdego po kolei. Tym razem była ostrożniejsza niż ostatnio.

Savi

Uśmiechnął się pod nosem, kiedy zobaczył wyczyny panienki Maski. Kiedy tamtej spadł cylinder, powstrzymywał się od wybuchnięcia śmiechem. Dopiero po kilku sekundach zauważył kocie uszka. Zachowanie kamiennej twarzy dużo go kosztowało, ale i tak całkowicie zmienił zdanie o Nee.
Podbiegł do niej i pomógł jej wstać. Posadził ją na najbliższym zydlu i zapytał, czy wszystko w porządku.